Eindelijk was het dan zover, gisteravond kon ik mijn bijen halen. De bezichtiging/controle was positief voor transport. Ik kreeg een brief mee met de herkomst van de bijen en tevens een bewijs van gezondheid. De kans is groot dat ik een controle krijg of alles goed is en dan kan ik met het briefje laten zien dat ze gekeurd zijn.
De bijen heb ik van Kaj Söstrand. Hij woont in Bäck zijn huis heeft geen nummer maar een naam, zoals vele huizen hier, zijn huis heet Solbacken. Kaj is ongeveer 70 jaar oud en heeft zijn bijenzaakjes tiptop voor elkaar. In een aparte schuur staat alles bijelkaar waar vooral de gigantische honingslinger opvalt.....is dat nu nodig zo groot? Jazeker, anders kom ik er nooit door met slingeren.....
Kaj Söstrand heeft keelkanker gehad. Tijdens de bestraling zijn zijn stembanden ernstig beschadigd en moet hij nu praten via een buisje in zijn keel. Hierdoor wordt het niet makkelijker om hem te verstaan in het zweeds, maar hij weet heel duidelijk te spreken en gebruikt een woordkeuze die ook erg toegangkelijk is. Hij heeft ook een werkmethode die mij erg aanspreekt en er valt dus weer een hoop te leren.
Je kunt je honing laten keuren en als je aan bepaalde voorwaarden voldoet mag je ook honing leveren aan winkels. Je krijgt dan een certificaat en speciale etiketten för Svensk honung.
Vanmorgen vloog er geen bij, te koud. De thermometer gaf rond het vriespunt aan. Wij gingen naar een schietwedstrijd voor korthålsgevär, ofwel kleinkalibergeweer, in Alvesta waar Lucia aan meedeed en een derde plek pakte. Toen we terugkwamen rond vieren was het warmer en waren de bijen wel in aktie. Dags om te kijken hoe het volkje er bij stond. Bij het openen van de kast bleven alle bijen tussen de raat zitten. Geen bij die opvloog om te kijken wie daar hun dakje optilde. Na een vlugge inspectie (het was toch nog wat fris) vlug de kast weer dicht. Alles was aanwezig. Koningin, eitjes, stuifmeel en honing. Toen ik twee weken geleden keek naar het volkje zaten ze nog op zeven ramen, nu hadden ze al tien ramen bezet. Ze groeien dus als kool. Ook zag ik darren (mannetjes), een teken dat het zwermen ook beginnen kan. Ik ben van plan om een tweede volkje uit dit volk te laten groeien voor Artur en Lucia, zodat we de winter in kunnen met minstens twee volkjes. Tja, zo gaat dat met bijen...in het voorjaar al plannen hoe je de winter in wilt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten