De temperatuur begint al te dalen, bladeren verkleuren langzaam en het wordt steeds vroeger donker. Het wordt langzamerhand herfst.
Ook Artur doet mee..hij gebruikt de gelegenheid om zijn tanden te wisselen.
Even eerder ging er al een hoektand uit en vandaag de tweede.
"Pap, mijn tand zit los. Wil je voelen?" Tuurlijk wou ik dat maar ik voelde iets te stevig...
Joehoe! Riep Artur; "Nu zit hij helemaal los".
Een moment daarna had hij de tand er al uitgetrokken. Jammer dacht ik, want ik vond het zelf altijd zo leuk om met een losse tand te spelen. Maar Artur vond het toch beter zo want we zouden gaan eten en dat is lastig met een lossen tand. Zo is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten