vrijdag 26 september 2008

stekeligheden (achterkant consumentengids)

Toen wij in ons huis trokken vorig jaar, kregen we een brief van het energiebedrijf Eon.
Omdat we geen persoonsnummer hadden en ze dus niets van ons wisten wilden ze graag een zekerheid inbouwen. We werden vriendelijk verzocht om binnen een bepaalde, zeer korte, termijn 2600 kroon te storten (kleine 300 euro). Anders zouden we worden afgesloten. Na een jaar zouden we het geld terug krijgen. Met de vriendelijke groeten van Eon.

Het jaar is verstreken. Dags för får tilbaka pengarna, tijd om het geld terug te krijgen!!
Ik bel dus naar Eon. Na mijn hele verhaal in mijn beste zweeds te hebben gedaan wordt ik vriendelijk doorverbonden naar een andere afdeling waar ik het verhaal nog een keer kan vertellen....het is overal het zelfde, alleen hoefde ik niet uuuurenlang naar een lullig liedje te luisteren.

"ja, det är sant....men...." Ja dat is waar...maaarrr!!!" U heeft een keer een påminelse gehad..oftewel een herrinering. Dus, wordt de periode met een jaar verlengd, kreeg ik als antwoord. Ik vertel dat deze herrinnering klopt (ik heb toen trouwens geeneens een gewone faktuur gehad) en dat deze toen ook direkt betaald is. Geen kwestie van wanbetalerij dus. Maar de bureau-atleet hield voet bij stuk, zo is het spel en zo wordt het gespeeld.

Ik was echt boos. Karin zei dat ik me niet zo op moest naaien en er niet zoveel aandacht aan moest besteden, we wachten wel af..komt wel goed.
Maar als ik een gevoel van onrechtvaardigheid over me heen krijg dan laat dat me niet meer met rust. Ik voelde me behandeld als een wanbetaler, een risico geval en dat terwijl ik altijd alle rekeningen zeer op tijd betaal....het is verdomme Eon die mij geld schuldig is na een jaar, 2600 kroon om precies te zijn, en niet andersom!!!

Ik zou een brief schrijven waarin ik mijn ongenoegen duidelijk zou maken. Het is niet alleen Eon die tevreden moet zijn met zijn klant, maar de klant ook met Eon. Ook hier in Zweden zijn er verschillende energie bedrijven.
Voor de zekerheid even gepolst bij wat collega's. Misschien is deze gang van zaken heel normaal in Zweden, je weet maar nooit. Maar ook mijn collega's vonden het zeer vreemd.
Catarina (werkt op de receptie) zei niets en pakte de telefoon. Toen ze ophing was het geregeld, binnen een aantal dagen krijgen we een postwissel die we kunnen inleveren bij de bank.

Mooi, kan dat geld weer mooi bij mijn tandarts rekening, maar dat is weer een ander verhaal...

Geen opmerkingen: